Sosyal medyanın en güzel haliyle karşı karşıyayız. yorgunluğun dibine vurdum bu hafta, birçoğunuz da benim gibisinizdir şüphe yok. oku oku oku, biraz daha oku, yorumlamaya çalış, fotoğraflara bak, dehşete düş. dur dur düşme daha, kalk hemen yerinden, biraz biber gazı yedin diye düşülür mü? kalkamıyorsan da kaldırırlar korkma. herkes yardım ediyor. şaşırma buna. bu kez böyle.
türkiye'nin en güzel hali. fenerlisi evine galatasaray atkısıyla dönüyor, öyle bir şey.
bugün 6. gününe giriyoruz direnişin veya dirilişin. nasıl adlandırırsanız.
6 gün önce bir gece biz "bıdı bıdı" tweetlerken gündemdeki abuk sabuk şeylerden, başbakan erdoğan'ın klasik aşağılamalarından, kafamızı bulandırmak için söylediği cümlelerinden, bülent ersoy'un çiçek aranjmanı olarak hazırlanmış olan kafasından... birkaç kişi... çok da değil hakikaten bir avuç. sen üç de maksimum, ben beş. kişi... twitter'a girdi ve..." arkadaşlar gezi parkı yıkılıyor, biz buradayız, sabaha kadar bekleyeceğiz" yazdı...
bekleme süresi başladı. 20 kişiydiler, bir ağaçtı konu.
sabah sayı iyice arttı.
onlar kitap okuyup şarkı söylerlerken polis girdi alana, biber gazını, suyunu sıktı.
sayı biraz daha arttı.
tepkiler arttı arttı... belki başlangıcı bir ağaçtı, sonrasında iki ayyaş oldu, üç çocuk oldu... yaşam tarzımıza müdahale oldu, içiyorsanız evde için oldu, 4x4 oldu, kürtaj yasak oldu, babamıza gönderilen "kızınız hamile" mesajı oldu. roller değişti. kızlar babalarına mesaj gönderdi bu kez.
sosyal medyayı o kadar iyi kullandık ki, duyduklarımızı anında yaydık. hep birlikte örgütlendik. tencerelerle tavalarla döküldük alanlara. bir yerde pes ederiz diye umutsuzluğa kapıldık etmedik, son günlerde hep "helal olsun" dedik. fazla yara aldık yalan yok, gazları yedik. dinlendik biraz soluklandık, geri döndük. hiç boş bırakmadık. birleştik. hep birlikte hareket ettik.
bu sırada yaraladıkları yerlerimizi kaşıyıp durdular. "oradaki ağaçlarda bunları sallandıracaksın, biz de 1 milyon kişi ile karşılarına çıkarız" şeklinde tehditvari konuşan başbakan oldu. dayanamaz olduk. tamamlandık. hepimiz sokaklardaydık.
bugün deli dana gibiydim mesela.
dün sadece tunalı eylemine katılmıştım.
bugün önce tunalı sonra hoşdere, sonra köşk, sonra kızılay, sonra tekrar tunalı'ya gittim.
duramıyorum çünkü. ilk kez bu ülkeye dair bir şeyden umutlandım. benim gibi insanlar varmış hatta benden daha sertleri varmış gördüm. boşa gitmiyormuş uğraşımız, haberleri vermek iyiymiş, anlıyormuş insanlar bizi, daha doğrusu anlayanlar varmış.
dilerim başımızı birdaha kuma sokmayız, korkmayız. daha kötüsü olmayacağını bilmek rahatlatır, kaybedeceğin bir şey olmaması ise hepten özgürlük. biz şu an kuşlar gibi özgürüz.
Alanlarda karşılaşmak üzere.
